ای کاش فقر و نارسایی های فرهنگی فیلتر می شدند

اما همان طور که همه اشراف دارند فیلترینگ لزوما به معنای عدم دسترسی نیست چرا که فیلترینگ از جمله ابزارهای پیشگیری وضعیت مدار است و از این رو تا حدود زیادی ناکارآمد می باشد. به خصوص جایی که کاربست این ابزار به منظور ممانعت از دسترسی شهروندان به حقوق مشروع خود و نه ارتکاب بزه باشد ناکارآمدی ها بیشتر و بیشتر هم خواهد بود.

دکتر احمدرضا ونکی، عضو هیئت علمی دانشگاه

🔸 حق دسترسی به فضای مجازی از جمله حقوقی است که در منشور حقوق شهروندی مورد اشاره قرار گرفته است.

🔸 در بند هشتم از منشور حقوق شهروندی با عنوان «حق دسترسی به فضای مجازی» در ماده ۳۳ این گونه مقرر گردیده است که:

🔸《ماده ۳۳ – حق شهروندان است که آزادانه و بدون تبعیض از امکان دسترسی و برقراری ارتباط و کسب اطلاعات و دانش در فضای مجازی بهره‌مند شوند. این حق از جمله شامل احترام به تنوع فرهنگی، زبانی، سنت‌ها و باورهای مذهبی و مراعات موازین اخلاقی در فضای مجازی است. ایجاد هرگونه محدودیت (مانند فیلترینگ، پارازیت، کاهش سرعت یا قطعی شبکه) بدون مستند قانونی صریح ممنوع است.》

🔸 در ادامه در مواد ۳۴ و ۳۵ به شرح ذیل حق شهروندان و امنیت حریم خصوصی آن ها این چنین مورد حمایت و تاکید قرار می گیرد که:

《ماده ۳۴ – حق شهروندان است که از مزایای دولت الکترونیک و تجارت الکترونیک، فرصت‌های آموزشی و توانمندسازی کاربران به صورت غیر تبعیض‌آمیز برخوردار شوند.

🔸 ماده ۳۵- حق شهروندان است که از امنیت سایبری و فناوری‌های ارتباطی و اطلاع‌رسانی، حفاظت از داده‌های شخصی و حریم خصوصی برخوردار باشند.》

شواهد قانونی مورد استناد گویای حق شهروندان بر دسترسی به فضای مجازی است که در ماه های اخیر به لحاظ اعمال فیلترینگ مورد نقض صریح قرار گرفته است. از سویی شهروندان جهت انجام فعالیت های اقتصادی، فرهنگی و حتی تفریحی خود در فضای مجازی که بخشی از دهکده جهانی ارتباطات به شمار می رود ناگزیر به استفاده از فیلترشکن ها شده اند که این روزها بازار خود را دارند. اما مشخص نیست چرا علی رغم اشراف فیلترکنندگان بر این بازار و تحمیل هزینه های نا روا به شهروندان هم چنان حاضر به رفع فیلترینگ نمی باشند؟

🔸 بر هیچ کس پوشیده نیست که فیلترینگ پیرو اعتراضات به وضعیت آنومیک اقتصادی و فرهنگی جامعه و تبعات آن رخ داد. ریشه های این امر در نظریات دورکهیم که پیرامون آنومی فرهنگی و توزیع ناعادلانه فرهنگ در مسیر رشد جوامع سخن می راند و سپس در نظریه فشار مرتون که به بحث آنومی اقتصادی به طور مفصل می پردازد مشهود است.

🔸 در کلام پیامبر اسلام (ص)است که می فرمایند: 《کَادَ الْفَقْرُ أَنْ‏ یَکُونَ‏ کُفْراً》که البته در مقام تفسیر هم فقر فرهنگی و هم فقر اقتصادی را شامل می گردد.

🔸 راستش را بخواهید عامل طغیان جامعه در نظریه فشار فضای مجازی نیست. عامل طغیان آمال و آرزوهایی است که جامعه فرصت های نیل بر آن ها را برای شهروندان ایجاد نکرده است.

ای کاش فقر و نارسایی های فرهنگی فیلتر می شدند.