عسـلویــه در دود و سکــوت ؛ انتشـار سم و سرطان وقتی مدیران نیستند

معمولاً پنج‌شنبه و جمعه‌ها، عسلویه شاهد عدم حضور مدیران پتروشیمی، پارس جنوبی و سایر صنایع است؛ اما در همین ایام، طبق مشاهدات ، حجم آلودگی به شکل چشمگیری افزایش می‌یابد.

اما مردمی که در این شهرستان [عسلویه] زندگی می‌کنند، همیشه زیر شعله‌های آلوده فلرها و در فضایی آکنده از دود و سم نفس می‌کشند، بی‌آنکه صدایشان به جایی برسد.

چندی پیش گزارشی از درصد بالای فلزات سنگین در شیر مادران عسلویه منتشر شد که نگرانی‌های بسیاری را برای جامعه محلی به همراه داشت. نکته قابل توجه مسکوت ماندن این موضوع بود. هیچ مسئولی عکس العملی نشان نداد. گویی که جان هیچ مادری ، هیچ نوزادی در عسلویه برایشان اهمیت نداشت.

ارتباط مستقیم این معضل [آلودگی شیر مادران] با آلودگی محیطی ناشی از صنایع عسلویه، غیرقابل انکار است موضوعی که اخیرا معاون وزیر بهداشت اعلام‌ کرد.

این شرایط، زندگی مردم عسلویه را به یک کابوس بی‌پایان تبدیل کرده است؛ آن‌هم در سکوت و بی‌توجهی مدیرانی که باید مسئولیت این بحران را بپذیرند.

سوال اینجاست که آیا نفس‌های مردم این منطقه، برای تصمیم‌گیران ارزشی ندارد؟ یا اینکه انتشار سم و سرطان تنها زمانی اهمیت پیدا می‌کند که دامان «مدیران » را بگیرد؟

*** نایبند