اما و اگر های حضور ۱۳ ساله امام جمعه و عملکرد وی در عسلویه !!

به گزارش عسلویه آنلاین؛ گزینه های مختلفی مطرح و سرانجام از شهر کاکی فردی انتخاب می شود با خصوصیات های خاص که باید سنخیت آن را با ذره بین جستجو می کرد و همه از این انتخاب متعجب!!

شروع به کار بسیار پر کار و جذاب برای همگان حتی خطبه های آتشین و مطالبه گرانه بود به حدی که شلوغی صف های نماز را حفط کرده بود و مبنای مدیریت کتاب تهذیب نفس روی میز دفتر سید بود !

دیری نگذشت که طعم شیرین و البته سنگین صندلی امامت جمعه این شهر پر آوازه بلای جان شده و برای محکم شدن آن هر روز باید حرکتی زده میشد !

روزهای پر هیاهو رفته رفته با تصمیم های شبانه و عدم ثبات در مدیریت به روزهای سخت در حال تبدیل شدن بود حضور دولت غیر همسو از یک طرف و عدم استقبال جامعه مذهبی از خلقیات خاص وی از سوی دیگر و عدم تعامل با جامعه صنعت در دولت اول روحانی و مخالفت روحانیت و هیات مذهبی و متولیان دینی با این تند روی ها همه و همه کار سید را در تصمیم گیری سخت کرده بود.

اما کماکان با یکپارچه بودن مدیریت استان حمایت ها همچنان ادامه داشت  تا اینکه سال ۹۶ شد و آغاز دولت دوم روحانی ؛ و این قصه به اوج خود رسید و همچنان داستان داغ خطبه ها برائت از دولت و دولت مردان و در کنار آن اضافه شد افراد و صنف های غیر همسو مانند رسانه ها !!
کم کم صف های با صفای نماز جمعه کم شده و تبدیل به طومار اعتراض و درخواست تغییر امام جمعه شد !!!

اما متاسفانه آنچه که به مرکز نمی رسید فریادی بود که سال های سال طول کشید تا امروز !! برای ماندگاری بر صندلی دفتر کار برخورد های به مخالفان رسید و در این قاعده استثایی وجود نداشت که با این کار شاید بتوان ضعف های مدیریتی آقا سید را بپوشاند ولی غافل از اینکه شکاف بیشتر شد و مردم متدین از وی دور تر شدند.

آرزو شده بود عدم تمدید دوباره حکم وی برای همه اما در سکوت !!! ولی کماکان حمایت های غیر اصولی و غیر مردمی همچنان ادامه شد تا اینکه فریاد ها به تهران رسید و آش دیگر خیلی شور شده بود باید چاره ای اندیشیده می شد.

این قصه پر غصه را در اوج غم و ناراحتی می نویسیم چرا که ۱۳ سال عمر گرانی است که میشد کارهای بزرگی برای آبادانی فرهنگی و دینی که وظیفه اصلی امامت جمعه هست انجام داد ولی حیف که مسیر تخریب و حذف و قهر قوی تر از مسیر همدلی و مهربانی بود و قطعاً  متضرر اصلی این جدل های نامیمون و نا مبارک مثل همیشه مردم بودند.

امید است که شاید گذشتگان عبرت آیندگان شوند./عسلویه آنلاین